Zafer Günü

Zafer bayramı, Rusya'da çok ciddi bir konu. Bayramdan üç gün önce St Petersburg'da Kışlık Saray'ın önünü kapatıp kıyafetli tanklı toplu balistik roketli yedinci provalarını yapan askerleri izlemiştik. Şu satırları yazmadan az önce havai fişek gösterisi Kızıl Meydan'dan 1.5 km uzaktaki şu noktadaki araba alarmlarını uyandıracak kadar gürültü yaptıktan sonra bitti. Gördüğüm kadarıyla yazıyorum:

Kızıl Meydan'a gidip tören izlemek için davetli listesinde olmak gerekiyor. Tören nedeniyle birçok yer neredeyse bir haftadır kapalıydı. Töreni televizyondan izledik, uçakların gürültüsünü duyduk. Geçen yıllardan birinde nasıl olmuş derseniz şöyle bir video var, daha güneşli havada geçen bu yılkine göre görüntü daha iyi. Bizde olmayan arabalı kısmın orijinali için şöyle de bir video da var. Geçit töreni sonrasında liderler meçhul asker anıtına gidip çelenk bıraktıktan sonra aile fotoğrafı çektirdiler.

Büyük adamlar düzeyinde neyin ne olduğu konusu çok su götürür. Kim faşoymuş, kim kimi neden öldürmüş, kim kimle hangi ülkeyi paylaşmak istemiş, kim kimin nesini yağmalamış sorularının cevapları için burası haricindeki kaynaklara yönlendireceğim sizi. Sıradan halk düzeyindeki temel sonuç basit: aklın almakta zorlandığı kadar çok insan ölmüş, bu coğrafyada -ve başka birçok yerde- cepheden binlerce kilometre uzaktaki adamlar bile savaş kurbanı olmuşlar. Hala 75 yıl öncesinin nüfusuna dönememiş yerler var dünyada. İki arada kalıp sıkışanlarla ilgili olarak daha önceki yazılarıma yönlendireceğim sizi. Aşikar olan şey şu ki, biz bu savaştan ülkecek iyi yırtmışız.

Kutlamanın halka yaygınlığı konusunda buradan da alınacak dersler var. Tahminen baskıcı eski rejim işi sıkı tuttuğu için durum böyle ama sonuç olarak bayram bilinci halka yayılmış gibi görünüyor, bizim zafer bayramımız gibi bir "banka tatili" muamelesi görmüyor. Ana akım medya, çeşitli kamu ve özel sektör çalışanları, sundukları görüntüde ve kıyafetlerinde bayram alameti olan öğelere yer veriyorlar.