alaş kımız çiftliği

İzmir'den dönerken yolumuzu biraz uzatarak Alaş Kımız Çiftliği'ne gittik. Bulması pek zor olmadı ama yine de uyarayım, telefonun haritası çalışmayabilir, gözünüzü dört açın. Yer şurası. Çok fazla birşey yazamacağım, çünkü vaktimiz az idi, gördüğümüzü yazıp görmediğimizi görmeyi okuyucuya egzersiz olarak bırakıyorum.

Kımız almak mümkün. Kımız, üretim veriminin az olması nedeniyle benzeri olarak gördüğünüz (ayran-kefir) içeceklerden biraz daha pahalı, ülkemizde tadımlık olması nedeniyle şişeler çok büyük değil. Rusya'da neredeyse litrelik şişede oluyor ama içeceğin gazlı doğası nedeniyle uçağa almıyorlar, oradan gelemiyor. Türki dünyanın çeşitli yemeklerini de kımızın yanında yemek mümkün. Hafta içi menünün biraz daha kısıtlı olduğunu söylediler, hafta sonları daha çok çeşitleri varmış. Biz şu görülen mantıdan yedik, doymadık bir daha istedik. İçi ince kıyılmış etli (kıyma değil), buharda pişirilmiş. Yediğimiz yemeğe uygun bir hesap ödedik. Ama mutfak binasının önündeki "yemeklerimiz koyun, inek ve tavuk etiyle yapılmaktadır" yazısını biraz tebessüm biraz da buruklukla karşıladım kendi adıma. At eti yemek-yedirmek ayıp değil, x eti var deyip y eti satmak ayıp. Bu arada, at eti-pastırması satıyor olsalar alacaktım.

Ata binme ve dağ turu atma imkanı da varmış, unutmadan. İzmirliler için güzel bir haftasonu aktivitesi.
Bir de unutmadan ekleyeyim; şöyle bir wikipedia yazısı, çiftliğin sahiplerinin geçmişi hakkında sizi aydınlatabilir.